Κάποτε στην Αίγινα, ερχόταν, κάθε δύο ή τρεις μέρες, το απορριμματοφόρο και έπαιρνε τα σκουπίδια έξω από τα σπίτια μας. Τώρα πρέπει να έχεις αυτοκίνητο για να τα μεταφέρεις χιλιόμετρα εκεί που έχει κάδους. Οι κάδοι είναι γεμάτοι, υπερχειλίζουν, και ανάλογα που βρίσκονται μολύνουν την ευρύτερη περιοχή, πόσο μάλλον όταν βρίσκονται στον παραλιακό δρόμο που ο αέρας βοηθάει για να φτάνουν μέχρι και τις παραλίες. Τις πολύπαθες παραλίες, που αν έχουν δέντρα, πάνε (και από το δήμο έχουν πάει) και τα κόβουν, για την ακρίβεια κόβουν τους κορμούς τους και αφήνουν τα κλαδιά πεταμένα κάτω.
Κάποτε ο παραλιακός δρόμος της Αίγινας που βρισκόταν και το σπίτι που έμενε ο Καζαντζάκης και ο Μόραλης, ήταν ένας παράδεισος για να τον περπατήσεις. Σήμερα σφύζει από σκουπίδια που βρωμάνε.
Στις παραλίες κάτω από αυτόν τον παραλιακό δρόμο υπάρχουν αδέσποτα σκυλιά και γάτες που περιμένουν κάποιους για να τους δώσουν ένα κομμάτι φαί και λίγο νερό για να ζήσουν.
Κατά τα άλλα πληρώνουμε δημοτικά τέλη για να είναι το νησί καθαρό και για να φροντίζονται τα αδέσποτα που είναι ευθύνη κάθε Δήμου.
Και βέβαια καθαρίζουμε μόνοι μας. Εκατοντάδες σακούλες. Και βέβαια βάζουμε φωτιά στα κλαδιά, πάλι μόνοι μας, έχοντας πάρει άδεια φυσικά από την πυροσβεστική. Και βέβαια έχουμε πάει στο Δήμαρχο. Και βέβαια έχουμε κάνει προτάσεις, και έχουμε απαιτήσει να μην συνεχίζεται αυτή η καταστροφή για το περιβάλλον. Το χάλι όμως συνεχίζεται αμείωτο και χειροτερεύει.
—
Οι περισσότεροι κάποια στιγμή στο βίο μας, καταλάβαμε ότι δεν ήμασταν ικανοί για κάποια πράγματα, στην εργασία ή στη ζωή μας.
Φωτεινή εξαίρεση αποτελούν οι υπεύθυνοι Προστασίας του Περιβάλλοντος του Δήμου Αίγινας όπως και της Περιφέρειας Αττικής, κατά συνέπεια και της Καθαριότητας όπως και της Προστασίας της Δημόσιας Υγείας, οι οποίοι αν και δεν είναι ικανοί για την εργασία που πληρώνονται, δεν έχουν το σθένος και την ωριμότητα να παραιτηθούν (Και βέβαια δεν μιλάμε για τους εργάτες καθαριότητας που εργάζονται σε υπέρ-δυσμενείς συνθήκες, αλλά για όλους τους υ-πεύ-θυ-νους).
Πολλοί ιδιώτες που πληρώνουν ανελλιπώς δημοτικά τέλη -οι περισσότεροι όχι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού- φτιάχνουν τα σπίτια τους πέτρα-πέτρα, σεβόμενοι το περιβάλλον, την ιστορία και την αρχιτεκτονική του τόπου, για να «στολίζονται» στο τέλος με σκουπίδια που ο δήμος αδυνατεί να μαζέψει και για να παρατηρούν με φρίκη κάθε χρόνο όλο και περισσότερο την καταστροφή του περιβάλλοντος. Για παράδειγμα:
- Σακούλες, πλαστικά, και απορρίμματα κάθε λογής «πετάνε» στον αέρα και παρασύρονται στις ακτές, σε μη περιφραγμένα οικόπεδα.
- Τρελοί κάνουν ενέσεις σε δέντρα και τα ξεραίνουν ή τα πασαλείβουν με σκατά ή μπαίνουν σε σπίτια και πασαλείβουν και τους καθρέφτες και τα φωτιστικά επίσης με αυτά. Μην περιμένετε να τους βρει κανείς.
- Μισθωτές παραλιών παρατάνε τα σκουπίδια τους και φεύγουν ανενόχλητοι.
- Ο Δήμος κόβει αιωνόβια δέντρα σε πλατείες ή κλαδεύει δέντρα καλοκαιριάτικα και τα αφήνει στο χώμα όλο το καλοκαίρι ξεραμένα με κίνδυνο να ανάψει φωτιά ανά πάσα στιγμή.
- Ανάμεσα σε χωράφια «φυτρώνουν» αυτοσχέδιες χωματερές.
- Οι οδοκαθαριστές στην Αίγινα είναι πιο σπάνιοι και από τα okapi.
- Και πολλά άλλα ακόμα πιο ζοφερά…
Κατά τα άλλα, τα διεθνή φεστιβάλ μάς μαράνανε. Για το τι αντιμετωπίζει ο κάθε ξένος ή έλληνας επισκέπτης ή μόνιμος ή περιστασιακός κάτοικος του νησιού σε μία μικρή βόλτα του, είναι λεπτομέρεια. Δεν πειράζει. Θα φάει διάφορα προϊόντα φυστικιού, θα δει και τα έργα του Μόραλη και θα τα ξεχάσει…
Αλλά πολιτισμός, να θυμήσουμε, είναι πρώτα απ’ όλα ο τρόπος της ζωής μας. Και αυτόν τον τρόπο ζωής-πολιτισμό, καταδεικνύει το μόνιμο αιγινίτικο διεθνές φεστιβάλ βρώμας και καταστροφής του περιβάλλοντος, που έγινε θεσμός!
Θαυμάστε λοιπόν την μόνιμη άκρως επιτυχημένη «έκθεση» του. Πάρτε μόνο μία ελάχιστη «γεύση» από μάταιη δράση καθαριότητας -μία από τις πολλές μάταιες δράσεις γενικώς- της Συλλογικότητας Βιότοπος, μέσα από τις παρακάτω φωτογραφίες.
ΥΓ. Αναμένουμε απάντηση των υπεύθυνων/ανεύθυνων, για το αποτέλεσμα της έρευνας που πρέπει να γίνει ώστε να αποδειχθεί ο λόγος θανάτου χιλιάδων ψαριών και μίας μεγάλης θαλάσσιας χελώνας, που ξέβρασε η θάλασσα χτες σε βορειοδυτικές παραλίες του νησιού.
ΥΓ2. Εκτός των άλλων, στην περιοχή της Χλόης ανάμεσα από χωράφια έχει δημιουργηθεί μία «αυτοσχέδια» χωματερή(φωτογραφίες στο τέλος). Ενημερώσαμε και γι’ αυτό το Δήμο και αναμένουμε να επικοινωνήσει για να οργανωθεί ο καθαρισμός.
ΥΓ3. Παρακαλούμε στείλτε μας στο viotoposgroup@gmail.com και δικές σας φωτογραφίες από ανάλογες «πολιτιστικές εκθέσεις» της Αίγινας για το μόνιμο διεθνές φεστιβάλ …πολιτισμού της.
Οι κάδοι γεμίζουν, οι σακούλες πέφτουν, άλλες τις τοποθετούν οι κάτοικοι έξω από τους κάδους διότι είναι γεμάτοι ήδη, ο Δήμος αργεί να αδειάσει τους κάδους, οι κάδοι συνεχίζουν να γεμίζουν με σακούλες η μία πάνω στην άλλη, αρχίζουν να πέφτουν δεξιά και αριστερά, να ανοίγουν, να βγαίνουν έξω τα σκουπίδια, να βρωμάνε, να τα παίρνει ο άνεμος, να τα ρίχνει στα βράχια, στη θάλασσα και στη γύρω φύση, μέσα στα χωράφια και στα βουνά, ο Δήμος κάποτε περνάει, μαζεύει τις σακούλες μέσα από τους κάδους, μερικές και από έξω, αλλά φεύγοντας το απορριμματοφόρο αφήνει πίσω του πλήθος σκουπιδιών που περιφέρονται και μολύνουν την περιοχή γύρω από τους κάδους. Αν είναι και τοποθετημένοι και σε παραλιακό δρόμο πάνω από τη θάλασσα, η καταστροφή είναι ακόμα χειρότερη. Μία βόλτα ειδικά στη βόρεια πλευρά του νησιού -την ξεχασμένη και από το Θεό- είναι ενδεικτική. Ηδη η παραλία δίπλα στο Προσήνεμο, είναι εντελώς κατεστραμμένη από τη μόλυνση των σκουπιδιών(φωτογραφίες έχουμε αναρτήσει σε παλιότερη δημοσίευση).
Τα εφήμερα αποτελέσματα της μάταιης δράσης (Από το Δήμο μάζεψαν τις σακούλες μέσα από τους κάδους):
*Φωτο αυτοσχέδιας χωματερής στη Χλόη, μάλλον από κληρονόμους περιουσίας νεκρού, αφού στο σωρό με τα σκουπίδια πήρε το μάτι μας και επίσημα χαρτιά με το όνομά του και τη φωτογραφία του, όπως θα διαπιστώσουν και οι άνθρωποι του Δήμου εάν σπεύσουν στο σημείο για να τα μαζέψουν:
Aegina Viotopos 